چقدر خوبه که ادم بتواند به کشورش افتخار کند.
من .... هستم.
سرش را بالا بگیرد .
و چقدر خوب است که کشور بتواند از تو حمایت کند .
اگر درجایی دربند شدی ، از تو حمایت می کند و آزادی ات را برگردن بگیرد و هزینه کند.
بدانی که هر جای دنیا که باشی و با هر مشکلی که پیش اید تنها کافی ست دنبال سفارت کشورت بگردی.
چقدر خوب است که پلیس کشورت به تو احساس امنیت بدهند. و با هر ترس کوچکی با امینت کامل به سمت او بدوی .
و چقدر خوب است که کسی پاسخگو باشد و اگر اگر لازم باشد عذر خواهی کند و نه گردن کشی.
و جالب اینجاست که حتی اگر یکی از این هزاران را نتواند به تو بدهد باز هم کشور و میهن باقی می ماند.
و خاک عجب چیز عجیبی ست . مهم نیست که چند ساله بودی که آن خاک را ترک کردی ، آنجا خاک تو. باقی می ماند. عجیب است چیزی که نمی توانی آن را توضیح بدهی ، به زبان بیاوری. در پی و ریشه ات رخنه کرده است.
هر جا خبر بد و یا خوبی اگر نام آن خاک باشد گوشهایت تیز می شود.
و کلماتت و حال و حست را با هیچ چیزی بهتر از ان زبان نمی توانی به بر زبان جاری سازی.
عجیب است خاک.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر